Bij mijn zelfonderzoek heb ik, naast mijn gedachten, ook mijn gevoelens opgeschreven. Was een gedachte meteen weg na het opschrijven, het gevoel bleef een stuk langer hangen. Ook gevoelens bepalen mijn gedrag en veroorzaken tegenslag, zoals ik in mijn vorige blog ‘Tegenslag in je leven kun je zelf overwinnen‘ geschreven heb. Uit mijn inzichten kwam naar voren dat ik beter naar mijn gevoelens moet luisteren en dat ik er wat mee moet doen.
Mijn gevoelens ervaren
Net als gedachten komen emoties ‘zomaar’ opzetten. Gevoelens komen daarna en blijven vaak wat langer aanwezig. Omdat ik ze in mijn lijf voel ga ik eerst maar eens voelen wat daar nu daadwerkelijk gebeurt. Ik ervaar tranen die vloeien, mijn gezicht dat rood en heet wordt, dat ik ga snauwen, dat ik mij terugtrek en nog veel meer. Eigenlijk gaan die lichamelijke reacties allemaal vanzelf. Bijzonder. Op een gegeven moment verdwijnen de emoties weer en eigenlijk voelt dat wel goed. Maar niet al mijn emoties verdwijnen, sommigen voelen niet goed, geven ongewenst gedrag, gedrag wat niet bij mij past, gedrag dat niet passend voelt. Wat kan ik met die emoties, hoe krijg ik ze weg en verander ik mijn gedrag.?
Emoties verder onderzoeken
‘Dank je wel’ zeggen terwijl het cadeautje niet bij je past, schreef ik in mijn vorige blog. Naast dat ik het niet begrijp gebeurt er ook wat in mijn lijf. Mijn gezicht laat zien dat ik niet blij ben, terwijl ik van mijn opvoeding uit dankbaar moet zijn en een blij gezicht zou moeten laten zien. Ik moet moeite doen om een blij gezicht op te zetten, ik doe mezelf geweld aan, ik verkramp, ik ervaar mijn emotie niet, ik probeer hem tegen te werken. De volgende keer geef ik aan dat ik het cadeautje niet mooi vind. Dat vinden ze niet leuk om te horen, maar wow, wat voelt dat goed. Als ik zo terug kijk heb ik in mijn leven aardig wat emoties weggestopt en tegengehouden. Ik heb mezelf aardig wat geweld aan gedaan. En het ergste, die emoties en verkrampingen zitten nog in mijn lijf, ik kan ze soms voelen. Ik heb last van trauma’s, onverwerkte emoties. Emoties die niet zomaar verdwijnen.
Trauma’s opruimen
Wat gebeurd is dat als ik die lastige emoties nog beter doorvoel/leef, ik soms in een andere emotie val. Mijn verdriet verandert in boosheid. Bij die boosheid komen dan ook soms herinneringen van vroeger mee, een weggestopte emotie zo te zien. Ik blijf er dan bij en voel dingen in mijn lijf veranderen, zich verplaatsen. En dan, floep, is het weg. Dat voelt anders dan een emotie die langzaam uitdooft. Ik voel me opgelucht, het voelt opgeruimd, het voelt goed. Dat heet dus trauma’s opruimen. Helaas lukt me dat maar met een paar trauma’s. Bij sommige gebeurt er niks als ik erbij blijf of zijn ze best wel heftig. Ik heb hulp nodig, iemand met ervaring. Een therapeut die me helpt mijn trauma’s op te ruimen en mijn lijf te schonen. Net als een leeg hoofd voelt dit verschrikkelijk nodig en goed. Inmiddels 3 jaar later, voelt het alsof ik alle trauma’s waar ik last van had heb opgeruimd. Ik ben voor nu klaar.
Mijn nieuwe leven
Een leeg hoofd en een leeg lijf, opgeruimd en schoon. Gedachten schrijf ik op en naar mijn gevoelens luister ik, ik hou mijn lijf schoon, er komt geen nieuwe rommel in. Door naar mijn emoties en gevoelens te luisteren en ernaar te handelen kom ik kom ik meer bij mezelf, ik kom in mijn kracht. Ik ben gewoon mezelf en leef volgens mijn eigen inzichten. Wat mijn omgeving daar van vindt is niet belangrijk meer, ik leef vanuit mijn lijf, ik ben weer gelukkig. Ik heb verantwoording genomen voor mijn leven, mijn tegenslagen zijn obstakeltjes geworden. Ik ben eindelijk weer Happy.